اشک ها و لبخندهای نجات یک سرباز از کمین عراقی ها

پس از شنیدن فریاد های آن سرباز می خواستیم همان طور با وضعیت ناقص به بیرون سنگرها بدویم و او را در آغوش بگیریم، اما فرمانده خیلی سریع جلوی ما را گرفت و گفت: - صبر کنید شاید عراقی ها قاسم پور را آورده باشند جلو و گفته باشند فریاد بزن تا ما بیرون برویم و آن وقت ما را هدف قرار بدهند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، سرباز وظیفه عبدالله مرادی جمعی تیپ 3 لشکر 16 زرهی قزوین با بیان خاطراتی از نجات معجزه آسای یکی از همرزمانش در دوران جنگ تحمیلی روایت می کند: زمستان سال 62 بود که فرمانده با انتخاب 9 نفر از بچه ها، از آنهاخواست برای گشتی شناسایی به سمت مقر نیروهای عراقی اعزام شوند.

ساعت دو بعد از نیمه شب گشتی ها با وجود سرمای شدید هوا به راه افتادند، اما هنوز زمان زیادی از اعزام آنها نگذشته بود که با بیسیم به نیروهای پشتیبان خبر دادند که عراقی ها در مسیر گشتی کمین کرده اند و آنها در محاصره افتاده اند.

با شنیدن این خبر ما بلافاصله با خمپاره 81 بر روی مواضع دشمن آتش ریختیم که در نهایت 6 نفر از گشتی ها توانستند زیر آتش ما از محاصره خارج شوند و به مواضع خودی بازگردند.

از گروه 9 نفری اعزامی یک بیسیمچی زخمی شده بود که در آن شرایط نیروها نتوانستند او را به عقب بیاورند و فقط بیسیم را از او گرفته و به عقب برگشتند.