رمز قرآن از حسین آموختیم

مشکل حسین(ع) که در مکتب حکمت ومعرفت علی آموزگار معنویت وعدالت شده است تنها استنکاف از بیعت نبود باسنت مرده وبدعت احیا شده چه باید می کرد؟ چگونه باید از ستم ، - محرم که فرا می رسد، در شهر و دیار ما از خردسال تا بزرگسال همه عزادار می شوند.

عزاداران با سینه زنی وزنجیر زنی نوحه سرایی می کنند.

صدای طبل ودهل لحظه ای قطع نمی شود.

زنها هم از این قافله عقب نمانده و ضجه کنان به تماشا می نشینند.

روز عاشورا است، واعظی آبگینه سرشت که عشق و مودت و شوق و محبت حسین (ع) در قلبش لانه کرده است ، با نثری آهنگین سوگنامه عاشورا را این گونه آغاز به حکایت می کند.

سکوتی مرموز ودهشت زا مدینه را در چنگالهای سیاهش فرو برده وسایه سنگین استبداد درآن برهوت ظلم وستم در همه جا گسترده است.

در آن صحرای بی کرانه عدم،خوارمایگی جای ایثار،حق طلبی وحق گویی را گرفته وسالها است که کوچه های مدینه دلتنگ اخلاق کریمانه وروح مهر افزای محمد،شجاعت بی نظیرعلی وآزرم فاطمه است.

در این سکوت مرگ بار، تک ستاره ای در آسمان سرد وفسرده اش نور افشانی می کند.

خفاشان تیره دل این مشعل تابنده که تیر های نورانی اش برجان تاریکی ها می خلد را برنمی تابند.

در یکی از این روزها که چهره غم انگیز غروب با زوزه های باد وناله جغد هم آواشده بود،آغاز شبی شوم را حکایت می کرد.