مولانا و سایه و آیه

 سقراط نه فقط اهل قلم نبود، بلکه اساسا فیلسوفی ضد قلم بود و نوشتار و نوشتن را تحقیر می کرد.

از سقراط پرسیدند چرا به کار تألیف و تصنیف نمی پردازی؟ گفت: - من نمی خواهم آنچه را که از دلِ مردمِ زنده می تراود بر پوست گوسفند مرده بنویسم.

  عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - در نوبت پیشین آوردیم که زین پس در کتابخانه عصر ایران، کتاب فیه مافیه را - بر اساس گزیده استاد محمدعلی موحد - ورق می زنیم و در متن و حاشیه اش تامل می کنیم.

همچنین گفتیم فیه مافیه نیمچه سخنرانی های مولاناست و مولوی مثل سقراط بیشتر مرد گفتار بود تا نوشتار.

   سقراط نه فقط اهل قلم نبود، بلکه اساسا فیلسوفی ضد قلم بود و نوشتار و نوشتن را تحقیر می کرد.

از سقراط پرسیدند چرا به کار تألیف و تصنیف نمی پردازی؟ گفت: من نمی خواهم آنچه را که از دلِ مردمِ زنده می تراود بر پوست گوسفند مرده بنویسم.

  ایرانیان باستان نیز، دست کم در عصر هخامنشیان، گویا چندان اهل نوشتن نبودند و نوشتن را کار اهریمن می دانستند.

برخی گفته اند قلت مدارک مکتوب از عصر بلند ایران باستان، تا حدی ناشی از همین عقیده بوده؛ عقیده ای که مانع از فراگیر شدن نوشتن در میان ایرانیان و ثبت بسیاری از جزییات آن دوران شد.

الله اعلم.