مولانا و قرآن و ایمان و گمان

 اینکه توماس آکویناس، فیلسوف مسیحی، می گفت هر مومنی تا لحظه مرگش مومن است و پس از مرگ عالِم می شود، منظورش این بود که پس از مرگ، حقیقت بر مومن آشکار می گردد و آنچه برای او تا پیش از مرگ امری ظنی بود، - پس از مرگ امری یقینی می شود.

  عصر ایران؛ شیرو ستمدیده - در نوبت پیشین آوردیم که مولانا خیال را چادر حقیقت می داند و می گوید وقتی انسان چادر خیال را کنار بزند، حقیقت روی بنمایدش؛ و چون حقایق روی بنمایند بی چادرِ خیال، قیامت باشد.

آنجا که حال چنین شود، پشیمانی نماند.

   مولانا در ادامه، در فراز پایانی مقاله اول فیه ما فیه، می گوید: هر حقیقت که تو را جذب می کند چیز دیگر غیر آن نباشد؛ همان حقیقت باشد که تو را جذب کرد یوم تُبلی السّرائر.

   یَومَ تُبلَی السَّرائر، که آیه نهم سوره طارق و در وصف روز قیامت است، یعنی روزی که اسرار آشکار شوند.

مولانا، کمی پیش از اشاره به این آیه، کنار رفتن پرده خیالات و روه نمودن حقایق را مصداق قیامت می داند.

   قیامت در جهان مولانا، مترادف است با آشکارگی.

برخی از متکلمین گفته اند مفهوم ایمان ذاتا دلالت دارد بر ناآشکارگیِ حقیقت.

اگر حقیقتِ آموزه های دینی آشکار بود، هر عاقلی آن ها را می پذیرفت.