رویای خطرناک افراطیون افاغنه در ایران

سیاست ها و برخوردهای نظام اسلامی در ایران طی 4 دهه نسبت به افغانها نیاز به یک بازنگری کلی و جدی دارد که فکر نمی کنم گوش شنوایی برای شنیدن آن باشد ، - محمدحسین بنی اسدی، دیپلمات بازنشسته و کارشناس سیاست خارجی در یادداشتی برای جماران نوشت: طی دو سال و اندی که از بازنشستگی من می گذرد توفیق اجباری حاصل شد که با کارگران افغانستانی در تهران و جنوب ایران امکان تماس و مراوده کاری پیدا کنم.

این رویداد توجه من را به عمق حضور بی رویه و فعلا خاموش این جماعت جلب کرد.

امروزه کارگران افغانی از یک اتحادیه تعاونی نانوشته برخوردارند که انحصار تعیین نرخ کارگر و ساعت کار را در دست خود دارند.

سخت کوشی این کارگران و اطاعت پذیری ظاهری آنان از کارفرما و از سوی دیگر تنبلی و تن پروری و دردسر زایی کارگران ایرانی باعث شده که همه مردم، کارگر افغانی را بر کارگر ایرانی ترجیح دهند.

البته بگذریم که افغان ها اولا برای ایجاد حاشیه امنیتی برای خود به صورت خانوادگی کار می کنند و در وهله اول به کارگری می پردازند، سپس به پیمانکاری و دلالی و بعضا تجارت و غیره راه پیدا می کنند .

معتقدم این اتحادیه نانوشته کارگری افغانی توانایی آن را دارد که عنداللزوم کل ایران را با بحران کارگری مواجه کند، امروزه کلیه حوزه های کار طاقت فرسا که از عهده کارگر ایرانی بر نمی آید توس�