روایتی از شهیدپرورترین روستای ایران؛ «ورجوی» آبادی شهدا

جوانان روستای «ورجوی» مراغه در همان روزهای نخستین جنگ، جزو اولین کسانی بودند که با تشویق روحانی روستایشان، در عملیات های مختلف در دوران جنگ تحمیلی حضور فعالی داشتند و تعداد زیادی از این عزیزان به مقام والای شهادت نائل آمدند.

- خبرگزاری فارس_تبریز؛ کتایون حمیدی: دفعه قبل که اینجا آمده بودم، چین های دامن اش، گل های سبز چادرش، زیبایی لبخندش، همه نشان داشت از دلتنگی! یادم است نی نی لرزان چشم هایش را بهم دوخت: میهمان محمدعلی هستی تو! گفتم خدا قبول کند، به خاطر این تابلوی سَر در روستای تان آمده ام، شما مادر یکی از اینها هستی؟ خندید: هوم، پس خیلی خوش آمدی، محمد علی، پسر دردانه ام هم جزو همین 71 نفر است.

دست هایش را در دستم گرفتم، جونم فدای پینه بسته دست های دونه برفی ات، حالا از کجا فهمیدی که برای چی آمده ام؟ نگاهی به دست هایش کرد، انگار که تا همان لحظه کسی بهش نگفته بود که دست هایش خیلی قشنگ است: از این دست ها خیلی کار کشیدم، با همین دست ها محمدعلی را بزرگ کردم و با همین دست ها هم دفن اش کردم! تازه دخترجان کسی که اینجا می آید، سرخود نمی آید یک دعوت نامه دلی است که همه را به اینجا می کشاند، تو هو دعوت نامه داشتی که آمدی.

  تعارف یک آغوش گرم مادرانه.