از کاوش در کوچه های «نپنی» تا صادراتِ فرا قاره ای

او معتقد است، ورق زندگی اش با دیدن یک آگهی جذب نیرو در کشتارگاه برگشت؛ همین تغییر و تحول ها ناجیِ او برای مبتلا شدن به روزمرگی هایی شد که بچه شهری ها دچارش هستند.

- همین تفاوت ها در دیدن و شنیدن ها بود که سبب شد استعدادش را در کوچه پس کوچه های روستا کشف کند.

قصه شکست های پیاپی اش را مرور می کنم.

او و شکست را آنجایی ظرف و مظروف یکدیگر می یابم که اعتراف کرد، 100 بار نقشه یک محصول را تغییر دادم و هر بار محتوم به شکست شد تا اینکه برای صد و یکمین بار به طرح دلخواهم رسیدم.

آنچه در ادامه می آید، گفت وگوی خبرنگار ایسنا با کودک دیروز کوچه های نِپِنی و جوان موفقی است که محصولش امروز به اروپا و آفریقا صادر می شود.

مسعود بوند، اهل سمنان و اصالتاً مازندرانی است.

زاده اردیبهشت است و از دهه شصتی های باجنم و جربزه ای که در ابتدای مسیر انتخابی اش، خود را با کمترین پشتوانه مادی و معنوی و تکیه بر استعداد و پشتکار میابد؛ اما شرایط را بی هیچ عذر و بهانه ای به نفع خود تغییر می دهد، آن هم نه با یک طرح پیچیده ماتریسی، بلکه فقط با نسخه ایمان، پشتکار و خودباوری.

این جوان مخترع و مبتکر همه توفیق های بزرگسالی اش را به هویت باقی مانده از کالبدش در کودکی گره می زند و می گوید: در روستا و طبیعت که پرسه بزنی در و دیوارش الهام بخش تبلور استعدادت در بزرگسالی است.