بشنوید/ نواهایی از «گل پامچال» که بارها از دل خاک درآمد

بهار شاید شاعرترین فصل ها باشد، فصلی که سرشار است از نغمه ها و حال خوش.

بهار فصلی است که انسان را شاعر و هنرمند می کند و ناخودآگاه نغمه ها و ترانه های بهاری را به یادمان می آورد.

- بهار چنان ما را سرخوش می سازد که تا به خود می آییم می بینیم که در حال خواندن ترانه ای چون گل پامچال هستیم.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، گل پامچال یکی از گوش آشناترین آثار موسیقی فولکلور ایران است که هر کدام از ما حداقل یک با آن را شنیده ایم و حتی شاید اگر در جایی آن را بشنویم همراهش بخوانیم: گل پامچال گل پامچال/ بیرون بیا بیرون بیا/ فصل بهاره/ عزیز موقع کاره .

گفته می شود که این قطعه موسیقی در دهه 40 سروده و ساخته شده است اما در دهه 70 با فیلم گل پامچال با صدای بیژن بیژنی دوباره احیا شد.

البته بیژن بیژنی این اثر را به زبان گیلکی نخواند.

بسیاری دیگر نیز این ترانه را خواندند اما اشتباهاتی در نوع بیان برخی کلمات و روایت تاریخی آن به وجود آمد.

درحقیقت ترانه ی گل پامچال در اصل یک ترانه ی گیلکی است که آن را یک دبیر فیزیک؛ یعنی سید جعفر مهرداد سروده است.

سید جعفر مهرداد یکی از نفراتی است که برخی از مباحث کتاب های درسی از جمله مکانیک دبیرستان را تالیف کرده است.

گل پامچال ، نخستین بار توسط یکی از محصلان دبیرستان شاهپور، واقع در شهر رشت، در جشن حزب ایران اجرا شده است.