راز عزت فاطمی نیا

من کان یرید العزه فلله العزه جمیعا.

اینکه خداوند در قران می فرماید کسی که خواهان عزّت است (باید از خدا بخواهد چرا که) تمام عزّت برای خداست؛ - جماران - منصوره جاسبی: اینکه می گویند برای عزیز شدن دست و پا زدن لازم نیست و اگر خدا بخواهد پرچم بنده ای را بالا ببرد و عزیزش کند، آن گاه اگر همه دنیا دست به دست هم بدهند تا کرکره محبتش را در قلب ها پایین بکشند باز هم طرفی نخواهند بست و اگر همه دنیا را خرج کند تا ذره ای خود را عزیز کند باز هم به ذلت خواهد افتاد را می توان درباره بعضی از آدم های این دوره و زمانه به خوبی دید.

این عزت نه از همان عزت صِرف مادی که محبتی است دائمی که حتی رحلت به جهان باقی نه تنها ذره ای از آن نخواهد کاست که گویا روز به روز حفره ای که از نبودنشان ایجاد می شود بیشتر رخ می نماید.

یکی از این وجودهای نازنین، وجود مرحوم استاد سید عبدالله فاطمی نیا بود.

خبر بیماری استاد که راه خودش را بر زبان ها پیدا کرد گویی پتکی سنگین بود که به یکباره و بی هوا بر سر می نشست.

سرطانی از نوع بدخیم.

بدخیم یعنی مرگ، یعنی رفتن.

اینکه بگویند اگر زودتر مراحل درمان طی شود امید به بهبودی هست هم، قصه ای بیش نیست مگر اینکه اراده الهی بر ماندن بیمار باشد وگرنه درمان ها سرابی کشنده است و دلخوشکی برای اطرافیان.