وقتی پلاستیک به زندگی انسان بازمی گردد

دانشجوی دکتری محیط زیست با بیان اینکه کیسه های پلاستیکی برای اینکه کاملا پوسیده شوند به 100 تا 500 سال زمان نیاز دارند، گفت: در واقع رهایی این پسماندهای تجزیه ناپذیر در طبیعت، - به معنای بازگشت آن از طریق چرخه اکوسیستم به انسان است.

هانیه میربلوک امروز 26 اردیبهشت ماه در گفت وگو با ایسنا با اشاره به مخاطرات رهاسازی پسماندهای پلاستیکی در طبیعت، اظهار کرد: بر اساس آمار موجود، ایران جزء 20 کشور برتر دنیا در زمینه تولید زباله های پلاستیکی است.

وی با بیان اینکه تولید سالیانه حدود چهار میلیون تن زباله پلاستیکی در کشور، موضوعی قابل تامل است، افزود: مواد پلاستیکی قابلیت تجزیه توسط موجودات زنده از جمله میکروب ها را ندارند و سرعت تجزیه آن ها بسیار پایین است، به همین علت برای سالیان طولانی در طبیعت باقی می مانند.

وی گفت: در واقع رهایی این پسماندهای تجزیه ناپذیر در طبیعت، به معنای بازگشت آن از طریق چرخه اکوسیستم به انسان است؛ شاید عامل بسیاری از بیماری هایی که انسان با آن درگیر است، ناشی از بی توجهی خود ما نسبت به محیط اطرافمان است؛ گوسفندان رها شده در مراتع از پلاستیک های سرگردانی که انسان ها در طبیعت بکر به جا گذاشته اند همراه با علوفه تغذیه می کنند، غافل از اینکه در فاصله چند ماه یا حتی چند روز آسیب جبران ناپذیر ناشی از آن گربانگیر