از قبیله عـالمان دین تا یتیمی در کودکی

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اول اردیبهشت ماه در تقویم همزمان با سالروز بزرگداشت شیخ اجل سعدی که فرهنگوران او را به عنوان استاد سخن می شناسند، - سعدی به خاندانی روحانی تعلق داشته است، چنان که خودگفته است: همه قـبیله مـن عـالمان دین بودند، مرا معلّم عـشق تـو شـاعری آموخت به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، اول اردیبهشت ماه در تقویم همزمان با سالروز بزرگداشت شیخ اجل سعدی که فرهنگوران او را به عنوان استاد سخن می شناسند، نامیده شده است که به همین بهانه یادداشت پروفسور سید حسن امین با عنوان سعدی، استاد سخن به مناسبت روز بزرگداشت سعدی از نظرتان میگذرد: شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی (وفات 691 ق-1291میلادی) یکی از بزرگترین شاعران و نویسندگان ایران است.

معروف است که زندگی سعدی سه بخش داشته است: یک سـوم اول عـمر او به آموزش دانش های زمان گذشته است.

یک سوم میانی عمرش به گردش و سیاحت در کشورهای مختلف از بغداد و شام تا حجاز، کیش و کاشغر گذشته است.

سعدی ثلث آخر عمر خود را در موطن اصلی اش در شـیراز گذرانده و در آن جـا به خلق آثار ارزشمندش به نظم و نثر مشغول شده است.

آن چه از زندگی سعدی معلوم است، این است که : 1-وی به خاندانی روحانی تعلق داشته است، چنان که خودگفته است: همه قـبیله مـن عـالمان دین بودندمرا معلّم عـشق تـو شـاعری آ