نمی توانیم چشمان مان را بر این فجایع ببندیم

درست در روزهایی که مردمان اکراین درگیر جنگ شده اند، یک گروه نمایشی در تماشاخانه ایرانشهر بدون پیش بینی کردن این جنگ، نمایشی را درباره تبعات جنگ، - تجاوز و مهاجرت های غیرقانونی روی صحنه برده اند.

نمایش بچه نوشته نغمه ثمینی و کار افسانه ماهیان درباره بلایای جنگ است اما این بار، یک بچه، نقطه ثقل این نمایش است.

بچه ای که سه زن او را به دندان کشیده اند و از دل آتش و طوفان، او را به سرزمینی امن رسانده اند و این خود سرآغاز یک بحران تازه است.

این نمایش با بازی فاطمه معتمدآریا، مهران نائل و شیوا فلاحی در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه است و به انگیزه اجرای آن با افسانه ماهیان گفتگویی داریم.

گفتگوی ایسنا با این کارگردان پیش از شروع جنگ اکراین انجام شد و ماهیان در آن از مساله مهاجرت به عنوان یکی از مسائل مهم جهان امروز و از دلبستگی اش به تئاتر اجتماعی می گوید و تاکید می کند هنرمند نمی تواند بی تفاوت از کنار مسائل اجتماعی خواه ملی و خواه جهانی، بگذرد.

ماهیان در آغاز درباره انتخاب موضوع مهاجرت که درد مشترک جهان معاصر است، می گوید: در تمام سال هایی که تئاتر کار کرده ام، همواره موضوعات اجتماعی دغدغه ام بوده است؛ موضوعاتی که ریشه مستند دارند و تخیل و قصه پردازی در آنها کمتر است.