گذری بر کوچه پس کوچه های دهکده کودکی/ رسم و رسوم زیبای نوروزی در دیار ممسنی

زندگی مجموعه ای از خاطراتی است که هرگز فراموش نمی شوند حتی اگر بخواهیم هم نمی توانیم فراموششان کنیم، خاطرات سبز، خاطرات روشن، روزهایی زیبا که دوست نداشتیم تمام شود اما به پلک زدنی گذشتند و دور شدند.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازخبرگزاری فارس از ممسنی، روزهای خوش کودکی دور شدند، دور دور آنقدر دور که برگشتشان محال است، درست مثل تکرار نوروز هر سال در تقویم زندگی مان.

روزهای زیبای زمستان که آسمانش ابری و دلگیر نبود و آبی تر از همیشه می خندید برای چیدن سبزی کوهی راهی گندم زارها و دشت های سرسبز ده می شدیم.

سبزی (جیکه ،گل شیر برنج، میلور، گودگودیک، بابونه، مرچالغ و مرمرشک) که هر کدام طعم مخصوصی داشتند و بیشتر این سبزی ها معمولا برای پلو مصرف می شد.

چیدن سبزی های کوهی هم تفریح بود و هم خوشحالی مادرانمان و همین ما را تشویق به این کار می کرد.

کم کم به اسفند که می رسیدیم زندگی رنگ و بوی دیگری می گرفت، مادرانمان کارهایشان زیادتر می شد و ما کنجکاو می شدیم   بدانیم که مادر چه کسی زودتر به استقبال عید نوروز می رود.

مادرم خمیر خوش رنگ زردی درست می کرد و پای ساج و اجاقش می نشست تا نان شیرین عید را تهیه کند و خوردن این نان همان موقع که گرم بود چه حس خوبی داشت، حسی شبیه خوشحالی  یک روز تعطیل وسط هفته.