روایتی از «دارایی بافی، مهارتی اصیل و فراموش شده در یزد+ فیلم و عکس

شعربافی هنر شعربافی، بافتن نوعی پارچه است که با دستگاهی چوبی انجام می شود.

شمد نیز نوع دیگری از پارچه است که به صورت راه راه و چهارخانه تولید می شود و اینها همان نساجی است که به صورت عامیانه در یزد به آن شعربافی می گویند.

شعربافی در حقیقت مجموعه ای از دارایی بافی، احرامی بافی، ترمه بافی، بافت دستمال های سنتی و شال که به وسیله دستگاه سنتی بافندگی بافته می شود.

اگر ما امروز شهر یزد را به خاطر خانه های گلی و بادگیرهای زیبایش می شناسیم قطعاً در گذشته این شهر را به خاطر پارچه های زیبا و فاخرش می شناختند.

شهری که از شرق تا غرب همه آوازه این را داشتند از هند گرفته تا شمالی ترین شهرهای دریای کاسپین از ترمه هایی بسیار زیبایی که برای مردم کشمیربافته می شده تا کارخانه هایی نساجی که در شمال ایران ساخته شدند همه وامدار هنر صنعتگران یزدیند.

شعر بافی سنتی که با دستگاه سنتی پارچه بافی صورت می گیرد هم اکنون در یزد منسوخ شده و اکثر صنعتگران با ماشین صنعتی مشغول کار هستند.

با توجه به این که بیشتر کشورهای دنیا، به نقش موثر صنایع دستی در اقتصاد واقف شدند و به صنایع دستی، نه فقط به چشم یک هنر، بلکه به عنوان عاملی موثر در توسعه اقتصادی توجه می کنند، سهم این هنرها در اقتصاد ایران کمتر از پنج درصد از میزان صادرات نفت است که به دلایل مختلف، یا فرامو