«گیلانی ها و مازندرانی ها»، پیرتر از باقی کشور

امیر پروسنان - ایرنا- سخن از جوانی جمعیت و فرزندآوری وقتی با بی توجهی به رفاه و آسایش جمعیت سالمند همراه می شود، نتایج خوبی نخواهد داشت، زیرا به از دست دادن بخشی از بدنه اجتماعی جامعه منجر خواهد شد؛ درحالی که نیروی با تجربه و حامی جوانان محسوب می شوند و به همین دلیل باید به آنها بیشتر توجه کرد تا جامعه سالم تری داشت.

در سال 2010 تخمین زده شد که 524 میلیون نفر یا 8 درصد از جمعیت جهان را افراد سالمند 65 سال به بالا تشکیل می دهند و انتظار می رود این رقم در سال 2050 میلادی تقریبا 3 برابر شود و به حدود 1.

5 میلیارد نفر یا 16 درصد از جمعیت جهان برسد.

برای بسیاری از افراد، گذار از جوانی به سالمندی، در تغییر توجه فرد از جست وجوی ثروت به حفظ سلامتی بازتاب پیدا می کند.

در اواخر بزرگسالی، بدنی که در حال پیر شدن است، به کانون دغدغه های فرد تبدیل شده و جایگزین دغدغه هایی مانند شغل و روابط می شود که افراد در میان سالی به آن فکر می کنند.

سالمندی معمولا به مرحله ای از زندگی گفته می شود که در سن 65 سالگی آغاز شده است.

پیری شناسان، سالمندان را به دو دسته تقسیم می کنند.

پیران جوان که از سن 65 تا 74 سال هستند و پیران سالمند که از سن 75 به بالا را طی می کنند.

برخی افراد، بالای سن 85 سال را پیران کهنسال می گویند.