آب و آتش...

آذر یا سرماوز ، نماینده پویندگی و بالندگی در نفس های ایام و دو عنصر جدایی ناپذیر بە بلندای زمان و اخگری در رگ های زندگی، تنیدە بر گستره آب و آتش.

- ایسنا/کردستان آذر یا "سرماوز"، نماینده پویندگی و بالندگی در نفس های ایام و دو عنصر جدایی ناپذیر بە بلندای زمان و اخگری در رگ های زندگی، تنیدە بر گستره آب و آتش.

آذر این رود جوشان و خروشان، بی وجود آب، شانه به سقف آسمان نمی ساید و توان پنجه انداختن در مهر خاوران را ندارد.

صبیحه کریمی پژوهشگر و تاریخ شناس، در مورد ماه آذر یا سرماوز سومین ماه پاییز چنین توضیح می دهد: جشن آذرگان از جشن های دوازده گانه سال و از جمله جشن های آتش است که در ستایش ایزد آذر خدای آتش ها در آذر ماه برگزار می شود.

آتش در نگاه ایرانیان باستان از اولین و مهمترین عنصر حیات به شمار می آید.

آتش نماد زندگی و ثروتی وصف ناشدنی است.

وی در توصیف آذر و سرماوز می گوید: جهان هستی بر چهار عنصر آب و آتش، خاک و باد قرار دارد، همانطور که کره زمین بر چهار جهت اصلی، شمال و جنوب، غرب به شرق را داراست، وجود آب و آتش از دلایل عمده زندگی روی این کره خاکی است.

کشف آتش از بزرگترین و با ارزش ترین کشف ها محسوب می شود، آتش نماد زندگی و گرمای کنار هم بودن است، که از قداست و جایگاه ویژه ای برخوردار است و از آن به عنوان چراغ خانه، حلاوت با هم �